Sint Odiliënberg ➜ Swalmen

Een nieuwe start na een flinke vertraging

Flink wat vertraging, dat is een understatement.
4 mei was de laatste etappe in de Road to Nijmegen. We zouden 9 mei, Hemelvaartsdag, verder lopen vanuit Sint Odiliënberg samen met Martijn. Dat verhaal is wat anders geworden.

Soms doet wandelen pijn, dat hoort er bij met deze afstanden. Soms doet dat wandelen te veel pijn. Dat was 4 mei aan de hand. Vanaf de pauze in Thorn had ik last van mijn scheenbeen en tóch ben ik verder gelopen naar Sint Odiliënberg, nog zo’n 17 kilometer verder. Ik wilde mezelf niet laten kennen.

Eindstand is dat de pijn in mijn scheenbeen na de wandeling steeds erger werd en het uiteindelijk een botvliesontsteking bleek te zijn door overbelasting. Je zou zeggen dat ik door al dat geblubber van de afgelopen maanden wel getraind zou zijn, maar dat valt dus toch tegen. Het enige wat ik nu kon doen, is rust. Net zo lang tot het over is. Dat kan een paar dagen, maar ook een paar maanden duren. Daar zit ik met de 4Daagse voor de deur niet op te wachten.

Na een aantal weken rust werd het minder en verdween het zelfs. Met korte wandelingetjes ben ik weer langzaam op gaan bouwen naar een aantal kilometers, tot dat ik het weer aandurfde om te gaan ‘proeflopen’. Ron en ik hebben daarnaast de etappes flink naar beneden bijgesteld in afstand om te voorkómen dat ik alsnog overbelast in Nijmegen aan de start sta.

9 juni is de eerste wandeling weer. Een kleine 17 kilometer, om het weer even aan te voelen. Deze etappe gaat van Sint Odiliënberg naar Swalmen. Zowel de start als de finish zijn goed met OV te bereiken en de wandeling is dusdanig kort, dat we geen pauzelocatie nodig hebben. Makkelijke logistiek dus!
Ron en ik pakken de trein naar Roermond en daar pakken we een klein busje naar Sint Odiliënberg. Het is een 8-persoonsbusje, waar wij persoon 10 en 11 in zijn. Dus we mogen al van geluk spreken dat we mee mochten. Tussen de stoelen in zitten we in het busje op de grond. Niet helemaal veilig, maar we komen er gelukkig wel. Onderweg giet een kind nog het laatste restje cola uit zijn blikje over me leeg, dus dit keer gebruik ik voor de verandering het vochtig toiletpapier eens voor iets anders. Bij de PLUS in Sint Odiliënberg koop ik nog wat proviand voor onderweg en we kunnen vertrekken. Het weer is heerlijk! Blauwe lucht en prima temperatuur! We kunnen echt van geluk spreken, want dit weerbeeld is niet overal in Nederland hetzelfde.

Vanaf de bushalte lopen we zo de natuur in met een mooi uitzicht over het schilderachtige Sint Odiliënberg. We steken de rivier de Roer direct na de start over en volgen vanaf hier weer het Pieterpad. We merken op deze dag met mooi weer direct dat dit een stuk populairder wandelpad is dan alle andere paden die we gelopen hebben. We zien veel wandelaars van het zelfde type: afritsbroek, rugtas, Meindl of Lowa wandelschoenen. Het landschap is mooi glooiend, met open velden en hier en daar een bosje. Dit is ook een gebied met veel recreatieve fietsers, van de senior op de elektrische fiets tot de wielrennerspelotons.

De wandeling gaat soepel en doet geen pijn en dat geeft vertrouwen. Zelfs wanneer ik me een keer verstap gaat het nog steeds goed met het scheenbeen. Via Melick, de rand van Roermond en Boukoul komen we na een kleine 17 kilometer al terecht in Swalmen. Een gezellig en levendig dorpje met veel horeca. Toch besluiten we snel naar het station te lopen en de trein naar Roermond te pakken. Daar genieten we met een borrelplank van de laatste zonnestralen op het terras, voordat we weer teruggaan naar huis.

Als het goed gaat, en daar ga ik maar even vanuit, is mijn volgende wandeling op zondag 23 juni. Die wandeling gaat van Swalmen naar Venlo, maar zal plaatsvinden zonder Ron.  Mijn Road to Nijmegen gaat verder, terwijl Ron andere verplichtingen heeft dat weekend. Misschien haakt er nog iemand aan, maar misschien loop ik wel alleen. Maandag 24 juni loop ik vervolgens samen met Martijn verder vanuit Venlo. Dus die etappe heb ik ook weer gezelschap.

Wederom dank voor het lezen en ik beloof dat mijn volgende blog niet zo lang op zich zal laten wachten.

Onder de foto’s kun je een reactie geven