Steenwijk ➜ Vollenhove

Sint-Maarten, Sint-Maarten, de koeien hebben staarten…

De voorspellingen zijn ronduit belabberd. Al dagen regent het en ook deze wandeldag is alleen maar regen, regen en nog eens regen voorspeld. Mijn zonnebril heb ik dus in Leiden laten liggen, die zou ik toch niet nodig hebben.
Onderweg naar Vollenhove met de auto: regen.
In de bussen en tijdens de overstap naar Steenwijk: regen.
Bij de start in Steenwijk: ZON!

We starten een uur later dan gepland, want ik heb een klein rekenfoutje gemaakt in de logistiek, waardoor we de bus vanuit Vollenhove een uur later hebben dan ik eigenlijk had gewild. Hierdoor lopen we niet een halfuur, maar anderhalf uur in het donker. Ron concludeert: “it is what it is”.

Bij die start staat een routepaaltje met daarop alle wandelroutes die vanaf hier starten of hier voorbij lopen. Sowieso dat ze dit in Overijssel goed voor elkaar hebben. De duidelijke en consequente routeaanduidingen waren ons met het Trekvogelpad twee jaar geleden al opgevallen.

We beginnen in Steenwijk, daar waar we vorige week de laatste etappe van het ‘Friese Woudenpad’ (LAW 1-1) zijn geëindigd. Hier start het Pionierspad (LAW 1-2). Dat loopt grofweg zigzaggend door de Noordoostpolder en de Flevopolders van Steenwijk (Ov.) naar Muiden (N-H).
Steenwijk is een oud vestingstadje waar we recht doorheen lopen. Zo groot is dit stadje ook weer niet en binnen een kwartier staan we al in de weilanden. Via het dorpje Onna lopen we recht af op de provinciegrens met Drenthe. Op de grens tussen Fryslân en Drenthe zagen we al een zwart-wit grenspaaltje, maar die staan hier dus ook weer, met aan beide kanten het wapen van de betreffende provincie: In dit geval Overijssel aan de ene kant en Drenthe aan de andere kant.
We lopen Drenthe niet in, maar lopen langs de grens en blijven in Overijssel en volgen deze grens een aantal kilometer. Langs de grens lopen is over een dijk, die door alle regen van afgelopen dagen nogal blubberig is. Inmiddels zijn we door afgelopen weken gewend aan blubber, dus we stampen en glibberen er vrolijk doorheen. Ik heb vertrouwen in mijn schoenen dat deze waterdicht zijn en tot nu toe hebben de schoenen dit vertrouwen niet geschaad. Houden zo.

We lopen zo het bekende Nationale Park ‘Weerribben-Wieden’ in, vooral bekend van Giethoorn. Terwijl we lopen zien we links en rechts van ons hele dreigende donkergrijze wolken waar het zichtbaar hard uit regent, maar boven ons hoofd: niets, strak blauw. Kijkend op Weerplaza en buienrader zien we dat we precies in een hele smalle droge strook lopen. Dus die regenbroek kan in de tas blijven! Ik heb wel mijn regenjas aan, maar dat is meer als windjack, want warm is het niet.

Al eerder op de dag waren we met de bus (van Vollenhove, via Zwartsluis, naar Steenwijk) door Giethoorn gereden, maar vanuit de bus zie je niet zo veel van dit bijzondere dorpje, behalve de enorme hoeveelheid infrastructuur voor toerisme. Denk dan aan parkeerplaatsen, restaurants, souvenirshops, fiets- en bootverhuur en verkeersborden in het Nederlands. Duits, Engels en Chinees.
Nu wandelen we Giethoorn binnen. Nu valt me ook de enorme hoeveelheid vakantieparken op rondom het dorp. Het dorpje zelf is inderdaad prachtig: Een netwerk van grachtjes, eilandjes en bruggetjes. Ja, er lopen behoorlijk wat totaal wereldvreemde Chinezen en Zuid-Europeanen rond, waardoor met tempo doorlopen er niet in zit, maar het is heel schilderachtig.

Dat ze in Giethoorn ook veel overlast hebben van het toerisme, zie je ook aan alles: Brievenbussen met een aanduiding (in vier talen!) dat dit toch echt geen afvalbak is, “Verboden, privéterrein!”, hekjes en zelfs schrikdraad. Alles om de toeristen maar van je erf af te houden. Dat snappen we ook maar al te goed, maar aan de andere kant roept dit dorp het ook over zichzelf af. Als je zoveel last hebt van toeristen, waarom laat je deze mensen dan varen in een boot, voor het eerst in hun leven? We zien meerdere boten (met Chinezen, Arabieren en Zuid-Europeanen) die moeite hebben met sturen, zigzag over de smalle grachtjes gaan. De ene stuurbeweging wordt overgecompenseerd met een andere stuurbeweging. Het is bijna cabaret om te zien, maar als dit dag in dag uit gebeurd, word je er wel gestoord van. Zet al die toeristen lekker in een rondvaartboot, of verhuur een boot met kapitein, dan is dat probleem ook weer opgelost.

Wij maken vooral dankbaar gebruik van de faciliteiten die Giethoorn ons biedt. Dit is namelijk precies op de helft van onze wandeling! We gaan zitten bij een mooi en leuk restaurant: Het Achterhuus. Na een erwtensoepje, een tosti en het opladen van mijn telefoon kunnen we er weer tegenaan. We lopen even later door het dorpje Dwarsgracht. Dit is eigenlijk mini-Giethoorn, maar dan veel minder toeristisch en veel mooier!

Even verderop moeten we een pontje nemen. Pontjes zijn altijd een logistieke uitdaging: In welk seizoen varen ze, welke tijden varen ze, moet je het van tevoren reserveren? Online is er vaak niet veel info te vinden en de info die te vinden is, is vaak niet actueel. Gelukkig was er over dit pontje, “Fietsveer Jonen”, online veel info te vinden. Zelfs op de website van de gemeente Steenwijkerland (daar lopen we nu in). Tot 1 oktober is er een bemande vaart waarvoor je moet betalen. Na 1 oktober is het een kabelpont die je zelf vooruit moet trekken. De website vermeldt zelfs “Neem handschoenen mee, want de kabels zijn nogal ruw”.
Wij slaan het pad op richting het pont en komen een bord tegen dat is afgeplakt met een geel A4’tje met een belangrijk bericht. De website van de gemeente blijkt tóch niet actueel: de pont vaart deze periode maar tot 17:30!! Op het moment dat we dat bord zien, is het 17:00 en we moeten nog 1,5 kilometer lopen. Ik hou in mijn achterhoofd dat de kapitein van de pont er vandaag eerder de brui aan kan geven en dus passen we de route ietsje aan (we gaan niet door het blubberbos, maar over het verharde fietspad) en zetten qua snelheid even flink aan. Rond 17:15 komen we aan bij het pont, en we hebben geluk: De kapitein geeft aan dat hij van de andere kant nog een passant zag die naar de overkant moest, maar dat hij na ons echt ging stoppen. Op de valreep hebben we dus deze overtocht (van 25 meter…) kunnen maken, anders was het 11 kilometer omlopen geweest, in het donker.

Eenmaal aan de overkant is het al flink schemerig, en na 5 minuten scheurt de auto van de kapitein langs. Zijn werkdag is om en de rest van de passanten die met het pont over willen, hebben gewoon pech. Wij bevestigen onze lampjes, zodat we zichtbaar zijn voor andere weggebruikers, en zo kunnen we veilig onze weg vervolgen richting Vollenhove, nog zo’n 8 kilometer. Dit deel van de wandeling gaat alleen maar over verharde wegen die we moeten delen met andere weggebruikers, maar gelukkig zijn die er niet zo veel. Gelukkig dus ook geen blubber, die paden wil je gewoon niet in het donker.

De nacht is helder, en dus gebruiken we heel lang de schemering om toch te kunnen oriënteren. Verder kunnen we navigeren op een verdwaalde lantaarnpaal (om de paar kilometer staat er één) en natuurlijk de route op de GPS via Rons horloge.

Via smalle, maar dus verharde, landweggetjes komen we Vollenhove binnen. In dit stadje is het nu ronduit druk! Straat na straat, overal zingende kinderen met lampions! Het is natuurlijk Sint Maarten en dat wordt hier groot gevierd. Overal staan kaarsjes buiten of in de vensterbank, de voordeuren staan open met daarachter de bewoners die klaarstaan met bakken snoep en zelfs de lokale bakkerij heeft zijn winkel geopend om snoep uit te delen aan de zingende kinderen. We zien zelfs een vriendengroep die thuis achter het raam zit, met het raam open met bakken snoep voor de kinderen. Sint Maarten is blijkbaar echt een groot ding hier in Vollenhove!

Een sfeervolle finish in een mooi en schilderachtig stadje. Bij het eindpunt in de haven zijn zelfs de schepen mooi verlicht met lichtsnoeren.

De wandeling was 30,8 kilometer en het weer viel alles mee! Vandaag wel wat meer lichamelijke klachtjes bij ons beiden, maar daar lopen we wel overheen.

Volgende week geen wandeling, de week daarna lopen we de Noordoostpolder, en dus Flevoland, in. Tot dan!

Onder de foto’s kun je een reactie geven