Beetsterzwaag ➜ Boijl

Volle zon, volle maan

Code geel! Tenminste, dat was voorspeld voor heel Nederland, behalve voor Noord-Holland Noord, de Waddeneilanden én Friesland. Dagen van tevoren was het weer echt niet goed voorspeld, maar de ‘Road to Nijmegen’-trein dendert door: weer of geen weer, we gaan wandelen.

Deze etappe van 30,0 kilometer is een logistiek lastige. We wandelen op zondag en op zondag is er in dit deel van Friesland weinig openbaar vervoer. Van Boijl naar Beetsterzwaag zou de reis met een belbus en twee reguliere bussen gaan. Dat zou ruim twee uur in beslag nemen. Wij kiezen de praktischere, maar veel duurdere optie: de taxi. In de auto naar Boijl (we zetten de auto altijd bij de finish van de etappe) heeft Ron alvast de taxi geboekt en wat voorbereidingen gedaan voor de volgende etappes, terwijl ik reed.

De taxi stond al te wachten in Boijl toen we aan kwamen rijden. De taxirit duurt ongeveer een halfuur en de vriendelijke chauffeur vertelde ons allerlei eigenaardigheden over plekken waar we langsreden, zoals New Eden (hij had het over een sekte) en een jeugdzorginstelling die binnenkort ging sluiten (door allerlei voorvallen die het daglicht niet konden verdragen). Ja, het was een gezellig ritje.

In Beetsterzwaag aangekomen moesten we eerst naar de supermarkt. Ik had in de voorbereiding voor deze etappe al achterhaald dat we niet langs een restaurant, café of snackbar lopen. De lunch ging dus mee in de rugtas. Het weer is veelbelovend! De lucht is blauw met wat wolkjes en weinig wind. Dus let’s go! De tracker heb ik per ongeluk pas aangezet bij de supermarkt, dus de eerste 300 meter staan helaas niet op de kaart, klein detail.

Beetsterzwaag is een super idyllisch dorpje en de omgeving van het dorp is minstens net zo mooi! Beetsterzwaag is een dorp vol met mooie statige huizen en gebouwen en grote mooie parken. Dit moet vroeger een belangrijke plaats zijn geweest, misschien is het daarom ook wel de hoofdplaats van de gemeente Opsterland? De omgeving van Beetsterzwaag is bosachtig gebied met landgoederen, weilanden en heide. Van Femke had ik al gehoord dat landgoed Lauswold erg mooi is! Zij kent dit vooral als golfbaan. Vorige etappe kwamen we al over een stukje van dit landgoed, maar nu we Beetsterzwaag uitlopen, lopen we weer via Lauswold en nu lopen we zelfs tussen de verschillende holes door.

Eenmaal Beetsterzwaag achter ons latend, laten we de bossen ook wat meer achter ons en gaan we weer het typische ‘Coulissenlandschap’ in. Dat is open velden afwisselend met kleinere bosgebiedjes. Na elk bosje kijk je als het ware de coulissen in.

Dit deel van Friesland is 150 jaar geleden behoorlijk veranderd, dit land lag vol turf en dat is allemaal ontgonnen. Om al dat turf makkelijk weg te krijgen zijn er vaarten gegraven en die komen we dan ook tegen: De Compagnonsvaart. We moeten eigenlijk naar de overkant, maar er is hier geen brug, dus alles wat we naar links lopen naar de brug, moeten we bijna ook weer helemaal naar rechts lopen. Dat ziet er op de Strava-kaart grappig uit.

Op het moment dat we (vooral Ron) honger beginnen te krijgen en we zoeken naar een bankje, of beter: een picknicktafel, gaan we écht off-road. We moeten zelfs over prikkeldraad en schrikdraad door weilanden en koeienpoep heen. Ron begint knorrig te worden, maar ik heb goede hoop dat we iets halverwege de route, aan de oevers van het riviertje de Tsjonger (of Kuunder) wel een bankje gaan vinden. We lopen recht op de Tsjonger af en ik zie direct een picknicktafel staan. Alsof het zo heeft moeten zijn! Dit was een heerlijke pauzeplek! Broodjes, een frisdrankje en een oranjekoek en we zijn klaar om weer door te gaan. Op dit moment begint het lichtjes te spetteren, ook dit heeft zo moeten zijn, want de luchten werden al steeds dreigender en de wind nam toe. Toch heeft de regen gewacht tot na de lunch.

We steken de Tsjonger over. Niet heel bijzonder zou je zeggen, maar wat wel een leuk wetenswaardigheidje is, is dat we hier ook de taalgrens oversteken! Ten zuiden van de Tsjonger wordt geen Fries meer gesproken. Ik mis de Friese vibes wel hoor! Via het natuurgebied Dellebuursterheide en het bizar lege land tussen Oldeberkoop en Nijeberkoop lopen we inmiddels al in de buurt van ons finishdorp Boijl. De zon is inmiddels al een tijdje onder en het wordt al snel flink donker. Gelukkig worden we goed bijgeschenen door de volle maan.

Prachtige finish onder de volle maan in Boijl. Aangezien we geen lunchrestaurant hadden, rijden we direct door naar een pannenkoekenhuis in Jubbega. Mooie afsluiter van een toffe dag!

Onder de foto’s kun je een reactie geven